Հայաստանում կամ հայերը կարգուկանոն կհաստատեն, կամ՝ իրենց ձևերով այդ ամենը կիրականացնեն թուրքերը:

Լսում եմ Արևմուտքում ուսանած մեր երիտասարդներին, ովքեր մեծամասամբ հանդես են գալիս Բուն հեռուստատեսությամբ և որոշ հանգամանքներ հասանելի են դառնում անգամ իմ ծերացող ուղեղին։

Վերջերս անընդհատ հիշում եմ Ռեյ Բրեդբերիի «451° ըստ Ֆարենհայթի» վեպը։ ՈՒրեմն՝ այս վեպում նկարագրվում է տոտալիտար մի ռեժիմ, որտեղ արգելվում է գիրք-գրականությունը։ Ստեղծվում են հրշեջների հատուկ խմբեր, որոնք հրդեհը մարելու փոխարեն մտնում են տներ, ամեն ծակուծուկ՝ այրելով տպագիր գրքերը, գրադարանները, և դա արվում է արժեքները խորտակելու, սպառողական մտածելակերպը հանրության շրջանում տարածելու նպատակով։

Արևմտյան գործակալական ցանցը վերջին օրերին է «հասկացել», թե ինչ վատն է Նիկոլը, և ուր է տանում Հայաստանը վերջինիս քաղաքականությունը: Բոլոր ուղղություններով հարվածում են՝ նոր սահմանադրությունից մինչև կոռուպցիոն սխեմաներ:

Ինչու՞ պետք է Հայաստանում առհասարակ ունենանք պատմության դպրոցական գրագետ դասագիրք ունենալու բանավեճ։ Ինչու՞ է այդպես։

Մարդիկ տենդեր են կազմակերպում: Տենդերը շահում է Գյումրին: Ստվերային ձևով կառավարողներից (ՔՊ-ի խոսույթ) մեկի մոտ ընկերը:

Նիկոլն էրդողանի լավագույն նվերն էր Ալիևին և մեծագույն պատիժը հայ ժողովրդին:

Ոսանողական տարիներին Առնո Բաբաջանյանը շատ տաքարյուն էր, չէր հանդուրժում իր հանդեպ որևէ անհարգալից վերաբերմունք: Մի անգամ այնպես ստացվեց, որ նա վիճաբանեց նկարիչ Վլադիմիր Այվազյանի հետ, վերջինիս ծաղրական խայթոցները ափերից հանեցին, և ինքնատիրապետումը կորցրած Բաբաջանյանը մոխրամանով հարվածեց նրա դեմքին: Նկարչի հոնքը պատռվեց, հոսեց արյունը: Ապշահար ընկերները շտապեցին առաջին օգնությունը ցուցաբերել Այվազյանին: Իսկ Այվազյանը գնաց պոլիկլինիկա, տեղեկանք վերցրեց իրեն հասցված մարմնական վնասվածքի մասին և դիմեց դատարան՝ հայց ներկայացնելով Առնո Բաբաջանյանի դեմ: Մեկ օր անց կոմպոզիտորը ծանուցում ստացավ դատարանից, որ նա իբրև կասկածյալ պիտի ներկայանա՝ այս ու այս հոդվածների համապատասխան: Նշված հոդվածներով նրան սպառնում էր մինչև երեք տարի ազատազրկում:

Առիթ ունեցա լսելու պատմության 7-րդ դասարանի դասագրքի մասին հեռուստատեսային բանավեճը։ Մի կողմ եմ թողնում այն փաստը, որ «Էրեբունի» թանգարանի տնօրեն Միքայել Բադալյանը գիտականորեն ապացուցեց գրքի անորակությունը և էթիկապես ոչնչացրեց դասագրքի հեղինակի կերպարը։ Ճիշտ արեց։